De drager van onze Bavette, die past niet in één hokje.
Lieselot Vandecappelle groeide op in het Ieperse als dochter van twee koks en studeerde grafische vormgeving in Gent. Toen ze op haar eerste job bij een innovatiebureau op het leuke idee kwam om een truitje als babygeschenk te geven, was het haar baas die haar de spreekwoordelijke duw in de rug gaf. “Hier moet je iets mee doen”, orakelde hij, want hij had al lang gezien dat er creativiteit en ondernemersbloed door Lieselots aderen stroomde.

Wie is Lieselot Vandecappelle?

  • 42 jaar
  • Mama van Maria-Louisa, a.k.a. Malou
  • Groeide op in Zonnebeke
  • Woont in Kortrijk
  • Samen met haar zus zaakvoerster van Egomaniac, maar ook kunstcurator voor Aqualex

Lieselot en haar zus Katrijn richtten in 2016 Egomaniac op, een bedrijfje gespecialiseerd in originele geschenken.
“Aanvankelijk beperkten we ons tot leuke geboortegeschenken, maar van het een kwam het ander. Na al die jaren beschikken mijn zus en ik namelijk over zo’n uitgebreid netwerk aan leveranciers en creatievelingen dat mensen met de meest gekke vragen tot bij ons komen. Leuke zelf-ontworpen en bedrukte kinder-T-shirts of geboortespullen? Uiteraard! Out of the box gadgets voor je bedrijf?
Yes we can!”
“Tegelijk hebben we gemerkt dat heel wat bedrijven worstelen met de manier waarop ze met gadgets of leuke kleine geschenken moeten omgaan. Originaliteit is hierbij key, met een traditionele balpen speel je jezelf al lang niet meer in de kijker. Daarom is er nu ook Hello George dat bedrijven helpt een strategie uit te bouwen rond een eigentijds attentiebeleid.”

“Leuke zelfontworpen en bedrukte kinder-T-shirts of geboortespullen? Uiteraard!
Out of the box gadgets voor jouw bedrijf? Yes we can!”

Say yes to everything!

Niet dat Lieselots honger daarmee helemaal gestild was. Want ze is ook een fervent kunstliefhebster. En ook nu kruisten bevlogen mensen haar pad, want van Alexander Vanlerberghe en zijn vrouw Niki, zaakvoerders van Aqualex, kreeg Lieselot onlangs de vraag om op een originele manier invulling te geven aan hun concept store in Knokke.

Lieselot koos niet voor de gebruikelijke opstelling Aqualex- kranen, maar ze stelt drie tot vier keer per jaar een expo samen met kunstwerken die allemaal rond water werken.
“Dit project geeft me echt energie. Het is zo fijn om puur met schoonheid bezig te kunnen zijn. Tegelijk wil ik het ook niet té artistiek maken. Ik wil verteerbare kunst brengen die toegan-kelijk is voor een breed publiek dat daardoor bewust gaat nadenken over de waterproblematiek op aarde.”

En zo rolt Lieselot als het ware van het ene in het andere pro-ject in het Kortrijkse. Alsof ze nooit elders gewoond heeft.
“Dat is nochtans niet zo. Ik groeide op in Ieper en kwam pas in 2006 in Kortrijk terecht. Toen was mijn motto (en dat is het nog altijd): say yes to everything! En dus aanvaardde ik elke uitnodiging en leerde ik in een mum van tijd tal van leuke en interessante mensen kennen. Wonderbaarlijk eigenlijk, hoe Kortrijk mij vanaf de eerste dag omarmd heeft.”

It takes a village to raise a child

“Ik hou van deze stad, zeker nu ik mama geworden ben.
‘It takes a village to raise a child’, zegt men altijd. Dat appre-cieer ik enorm in Kortrijk: ik heb er een dorpsgevoel, ken de bakker en de postbode, zonder in het verstikkende van een kleine gemeente terecht te komen.”

“Als ik naar Kaffee Damast kom, dan laat ik me graag verrassen en kies ik steevast voor de lunch van de dag. Ik kies nu eenmaal niet graag en laat het al eens over aan het toeval. Dat het dagmenu vandaag Alisa’s Chicken Curry is, kan niet toevallig zijn. Ik kom net terug van een inspirerende Nepal-trip… Ach, laat het leven mijn pad maar bepalen…”

Lieselot geeft de bavette door aan

Isabelle Platteeuw. “Isabelle studeerde net als ik grafische vormgeving aan Sint-Lucas Gent, maar ze was vooral een van mijn eerste ontmoetingen toen ik in de Guldensporenstad kwam wonen. Zij nam me op sleeptouw en dat doet ze nog steeds, want ze groeide uit tot een van mijn beste vriendinnen. Altijd in voor een feestje, maar bovenal ook immer creatief-positief…“